ontknooping

Lezing op 18 december Eindhoven

De Creatiewerkplaats komt naar Eindhoven

We nodigen je van harte uit voor de intercollegiale lezing op 18 december

georganiseerd door René Onstenk en Lianne van Zutphen.

Van wens naar werkelijkheid
In deze lezing krijgt je inzicht in de werking van de creatiespiraal,
de natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid.

Deze lezing, en optioneel 2 trainingsdagen, zijn voor mensen die graag:

Zelf willen gaan werken met het creatiespiraal en de ontknooping
Hun roeping volgen en die willen verbinden
Anderen begeleiden

Hoe realiseer je je wensen?

Je gaat op ontdekkingstocht naar jouw wensen.

Je maakt kennis met de Creatiespiraal, de Ontknooping
en het Creatie Emotie Navigatie-systeem.

Je krijgt handreikingen om evt. blokkades op te lossen
(die de vervulling van je wensen in de weg zouden kunnen staan).

Deel 10, een brief aan Marinus

Regelmatig delen wij citaten uit het te verschijnen boek “De Ontknooping” met jullie.

Deze keer over; uit een brief van René Onstenk aan Marinus:

Drie jaar geleden stelde ik Max, mijn zoon, hij was toen 10, de vraag: “wat vind jij nou een rot gevoel? ” Max, keek mij me heel wijs aan. ”Euh, je bedoelt: ’n echt heel rot gevoel? Dat ik me DOM voel, dom voelen is zo rot!!!!” Ik schrok van zijn stelligheid. Max voegt er nog snel toe: “maar euh, ik laat dat niet merken. Ik doe net alsof ik het wel snap, ik doe gewoon slim”. “O ja? En hoe voelt dat dan?” vroeg ik. Het viel even stil, ijzig stil. Max zijn lip begon langzaam te trillen “…dan, dan voel ik me een betweter”. Terwijl ik mij verbaasde dat hij dit woord kennelijk kent, begint hij zachtjes te huilen en zegt: ‘Ik haat betweters!!!! ‘

”Oké Max, ik ga je leren dat Dom voelen leuk is”, zeg ik terwijl ik meteen al enthousiast domme geluiden begin te maken. Dat gaat voor Max toch net iets te snel. Uiteindelijk doet hij toch met mij mee. Eerst voorzichtig en dan van voorzichtig naar lekker enthousiast en voluit geluid makend. We kregen er de slappe lach van. Heerlijk dom! Ik moedigde Max aan om dit te blijven oefenen. Max begreep dat hij zich dom voelde als hij iets niet wist, maar hij doorzag nu ook dat hij er op precies dat zelfde moment voor kon kiezen om zich die kennis wel of niet eigen te maken. Ik was erg onder de indruk, dat hij op zo’n natuurlijke wijze tot een helder inzicht was gekomen. Bijna te mooi voor woorden.

De volgende dag belde de leraar van Max op. “Max doet raar, vervelend raar. Hij maakt rare geluiden, alsof hij heel dom is. ” Hij had Max gevraagd te stoppen met dat domme gedoe. Hierop had Max nogal gevat gereageerd: “Maar Meester ik BEN niet dom, ik VOEL me dom en van mijn vader moet ik dit gevoel gewoon gelijk laten zien”. Na een lang telefoongesprek, durfde de meester het experiment aan. Hij nodigde mij uit om in de klas te komen oefenen met dom voelen, en de hele klas te laten ontdekken dat dom voelen heerlijk is omdat je het dan lekker nog niet weet. Dit leidde tot een grote verandering in de klas.

Max leerde enige tijd later ook om te genieten van zijn betweterigheid, toen hij in de Aikido-les, aan nieuwe leden de regels mocht uitleggen. Hij begreep nu ook zijn slimme vriendje veel beter; “Hij is een echte Nerd. Hij IS heel slim, maar DOET af en toe heel suf en dom”.

DE ONTKNOOPING voorpublicatie deel 10 van het boek dat eind-zomer verschijnt, Marinus Knoope

Positief denken & Positief waarderen

Positief denken & Positief waarderen

Het begrip positief denken verbergt bij nader onderzoek twee totaal verschillende kunsten. De kunst om iets te geloven wat je nu nog niet gelooft en daarnaast de kunst om uit een ongelukkige gebeurtenis met enige creativiteit iets positiefs te destilleren.

Allereerst is er de kunst van het geloven, geloven dat je het kunt, geloven dat het je gegund is, geloven dat het zal zijn. De kunst van het geloven speelt in het creatieproces een rol nadat de wens onderkend en gevisualiseerd is. Het geloof dat het zal zijn maakt dat het wensbeeld op een overtuigende en inspirerende manier kan worden uitgedragen en door de ander ook positief ontvangen kan worden.

De bijbehorende techniek heet affirmeren. Daarbij worden mooie zinnen over gewenste waarheden aldoor herhaald en ingeprent. Positief denken is een vorm van doelgericht jezelf voorliegen totdat je het zelf gelooft. Je brein, van nature verslaafd aan het bewijzen van zijn eigen gelijk, zorgt voor de rest. Je brein doet in ieder geval altijd alles wat hij kan om bij te dragen aan de realisatie van hetgeen jij gelooft.

Daarnaast is er de kunst om dat wat nu is op een positieve manier te verstaan. Dat wil zeggen te kunnen zien dat het glas half vol is terwijl het half leeg is. Ik noem dat de kunst van het positief waarderen. Het glas is half vol is echter geen geloof maar een interpretatie van dat wat is. Het in de moeilijkste omstandigheden toch nog iets positiefs kunnen zien, ofwel het positief waarderen van wat er nu is, is een kunst op zichzelf.

Ik vermoed dat de meeste mensen als ze het hebben over positief denken, doelen op het positief waarderen. Het herkennen van positieve mogelijkheden in de nieuw ontstane situatie. Om verwarring te voorkomen is het misschien beter om de termen positief denken en positief waarderen duidelijk van elkaar te onderscheiden. Positief denken is iets geloven wat je nog niet gelooft. Positief waarderen is een bestaande moeilijke situatie bewust van de positieve kant willen zien.

DE ONTKNOOPING voorpublicatie deel 9 van het boek dat eind-zomer verschijnt, Marinus Knoope